این کتاب (به گردآوری علی کاظمی) دربرگیرنده چهارمضراب هایی از استادان : آقا حسینقلی ، درویش خان ، مرتضی نی داوود ، غلامحسین بیگجه خانی ، لطف الله مجد ، جلیل شهناز و فرهنگ شریف است. دفتر اول و دوم در بردارنده ی چهار مضراب های دو تار نوازِ برجسته ی دوره ی قاجار ، آقا حسینقلی و درویش خان است که از دیدگاه تاریخی – نظری از اهمیت زیادی برخوردارند و مراحل اولیه ی شکل گیری و تکوین چهار مضراب را نشان می دهند . در این میان چهار مضراب های آقا حسینقلی کوتاه تر و از نظر ریتم و ملُدی ساده تر از چهار مضراب های درویش خان هستند اما نکته ی بسیار حائز اهمیتی از حیث متر در آنها وجود دارد که به آن خواهم پرداخت . شایان توجه است که در نقطه ی مقابلِ رویکردی که آقا حسینقلی و به ویژه درویش خان به مقوله ی چهار مضراب داشتند ، دیگر نوازندگانِ تارِ آن دوره ، مثلاً میرزا غلامرضا شیرازی ، در صفحاتی که از آن ها باقی مانده ، به ندرت چهار مضراب نواخته اند . درویش خان با توجه به بررسی اجمالی صفحات باقی مانده از او ، بیشتر اجراهایش را با چهار مضراب شروع کرده است ، چهار مضراب هایی که اغلب آن ها با پایه ای واحد – که چندان نمی توان در ساخته و پرداخته شدن آن توسط خود او تردید کرد اجرا شده اند .
نویسنده | آقا حسینقلی، درویش خان، مرتضی نی داوود، بیگجه خانی و ... |
ناشر | انتشارات ماهور |
قطع | رحلی |
تعداد صفحه | 180 |
تاریخ انتشار | 1395 |
شابم | 1-84-802604-0-979 |
تیراژ | 2000 |
ارسال دیدگاه
بحث درباره این مطلب را شما آغاز کنید!