شعر بی واژه 5

زنده یاد پرویز مشکاتیان را می توان یکی از برجسته ترین هنرمندان تاریخ موسیقی ایران دانست . وی در سال 1334 در شهر نیشابور زادگاه بزرگان ادب و فرهنگ ایران زمین همچون حکیم عمر خیام و شیخ فرید الدین عطار دیده به جهان گشود . او دانش آموخته ی دانشکده ی هنرهای زیبا یود و نزد اساتیدی همچون نور علی خان برومند ، داریوش صفوت ، سعید هرمزی ، محمد تقی مسعودیه و . . . به تکمیل دانسته های خویش پرداخت و با تکیه بر دانش ، ذوق و توانائیهای فردی خویش توانست ، سبکی جدید را در نوازندگی سنتور بوجود آورد و گنجینه ای گرانبها از نغمه های جاودانه و پر شکوه را برای فرهنگ موسیقایی ایران به یادگار بگذارد . وی پس از سالیان آزمودگی و تجربه توانست ، گروه موسیقی عارف را تشکیل بدهد و در نتیجه ی فعالیتهای مستمر خویش همراه با هنرمندان برجسته ی دیگر همچون حسین علیزاده ، محمد رشا لطفی ، محمد رضا شجریان ، شهرام ناظری ، و . . . . در آثار پرویز مشکاتیان همواره عشق به خاک وطن ، آزادی و ارزشهای والای انسانی موج می زند . وطن در سروده ها و ترانه هایش محبوبترین است و ارزشمندترین جایگاه را دارا می باشد . پرویز مشکاتیان در اجرای آثار گروهی و سیر تکامل گروه نوازی اش در ابتدا در راستای فعالیتهای دیگر گروههای موسیقی ایرانی گام برداشت و پس از سالیان متمادی و اجراهای مکرر در نهایت به ترکیب ، صدادهی و رنگ تاره ای از گروه نواز ارکستر ایرانی دست یافت که پیش از آن در گروههای موسیقی ایران سابقه نداشته است .