خواندن و آواز خوانی در حیات فردی از نخستین گریه شروع می شود و یکی ازبهترین ابزارها و بی نقص ترین و گرم ترین و کوک ترین ساز طبیعی حنجره است . فراگیری در زمینه های دیگر موسیقی ( به جز آوازخوانی )شاید بنا به دلایلی دشواریهایی داشته باشد و گریز از آن را اندکی موجه گرداند اما در زمینه خواندن چنین نیست زیرا که ابزارش عمومی و در اختیار و فراگیریش راحت و کم هزینه است . در این کتاب با استفاده از ترانه های محلی آموزش همخوانی نگارش شده و در هر جایی که گردهمایی هرچند کوچک باشد میتوان استفاده کرد . البته در مدارس و آموزشگاه ها و هنرستانهای موسیقی و .... نیز با پیوند صداها همچون دلها موجب حفظ دستاوردهای هنری شود. خواندن و نواختن از بدو تولد قرین هستی ماست . سازهای چوبین و آهنین ابداع ذهنی ماست . اما هفت بند و حنجره ساز طبیعی و خدادادی ماست . همخوانی و یا جمعی خواندن موجب جذابیت و یا سرخوشی ناشی از متحد شدن و تقویت قدرت و کارآمدی در امور مختلف می شود . در دوره مونوفونیک ( تک صدایی ) ، تکنوازی با سازها صورت می گرفت ودر دوران پلی فونیک ( چندصدایی ) این امر بوسیله چندین ساز صورت می گرفته . در بخش آواز نیز به همین صورت است . سیر صعودی و پیشرفت در آوازهای گروهی هم روند خود را طی کرده ، ابتدا با ممنوعیت خواندن زنان بوده و بعد از طی مدتها زنان نیز وارد عرصه خواندن در گروه های کر همراه با مردان جایگاه خود را بدست آوردند تا به امروز که این امر تداوم یافته است . در یک گروه کر نقش رهبر گروه ، انتخاب اعضاء متناسب با توانمندی خوانندگی آنان و متعاقباً سفارش آثار به آهنگسازان و در خارج از کار گروهی توجه به تمام ابعاد کار است . آثار این کتاب از ترانه های محلی انتخاب شده تا هرجا که ایرانی ها امکانی یافتند ، بتوانند بخوانند .
نویسنده | مرتضی سرآبادانی |
ناشر | چندگاه |
قطع | رحلی |
تعداد صفحه | 123 |
تاریخ انتشار | 1387 |
شابم | 5-0-9014509-0-979 |
تیراژ | 1000 |
ارسال دیدگاه
بحث درباره این مطلب را شما آغاز کنید!