اتودهای چرنی599

كارل چرنى در خانواده‏اى فرهنگ‏دوست در شهر وين به دنيا آمد. پدرش، وِنتسِل چرنى، از كودكى نواختن پيانوفورته را به او آموخت. در ده سالگى مى‏توانست آثار عمده‏ى آهنگسازان قديم و جديد را به‏خوبى از بر بنوازد. پس از پدر آموزشِ پيانيستِ جوان را به عهده‏ى وِنتسِل كرومپ‏هولتس سپردند كه اصلاً ويولونيست و از ستايشگرانِ پرشورِ بتهوون بود. كرومپ‏هولتس چرنىِ جوان را با آثار آهنگساز بزرگ آشنا كرد. بتهوون شخصاً نوازندگىِ او را شنيد و بى‏درنگ او را به شاگردى پذيرفت تا "با سعى و كوشش، و نظمى كه از او بعيد مى‏نمود" بدون دريافتِ درسمزد به او آموزش دهد. از سال ۱۸۰۰ تا ۱۸۰۳ چرنى پيشرفت سريعى از خود نشان داد و اوقات خود را بيشتر به مطالعه و اجراى سوناتها و كنسرتوهاى استادش مى‏گذراند. چرنى علاوه بر بتهوون، با موتْسيو كلمنتى و يوهان نِپُموك هومل نيز آشنا شد و تحت تأثير هر دوى آنها قرار گرفت؛ نوازندگى هومل دريچه‏ى جديدى به روى او گشود. از چهارده سالگى در وين معلم سرشناس پيانو بود؛ از شمار شاگردان بى‏شمارش مى‏توان به فرانتس ليست، كارل فان بتهوون، برادرزاده‏ى آهنگساز، و بسيارى از پيانيست‏هاى مشهورِ قرنِ نوزدهم اشاره كرد كه از ميان آنها تئودور لِشِتيتسكى به عنوان بزرگترين پداگوگِ پيانو در نيمه‏ى دوم قرن نوزدهم شناخته مى‏شود، كه همواره مى‏گفت: "من به همان روش چِرنى آموزش مى‏دهم."